EASA ime.

Mora pjese per here te pare ne Easa gjat vitit qe ajo  organizohej ne Manchester te Anglise ,ndaj ndihesha  shume e entusiazmuar  qe e para po shkeputesha per ca kohe nga ajo rrjedhe monotonie qe te ofronte Fakulteti  yne i  Arkitektures j , per tiu bashkuar nje komuniteti te ri prej 400  studentesh arkitekture.Se dyti  eventi zhvillohej ne Angli (Manchester), arkitekturen,muziken e ne pergjithesi  kulturen e se ciles e adhuroja prej vitesh dhe vazhdoj, fale kesaj eksperience ne Easa ta vleresoj akoma dhe me shume sot.E nderkohe qe ia premtova vetvetes  qe do ishte thjesht nje eksperience  sa per ta provuar njehere u  gjenda  dhe vitin pasardhes  duke  sistemuar  ‘sleeping bag-un’ e canten e shpines  per eksperiencen andaluziane ne Easan e radhes ne  Spanje(Cadiz).

E ve re ndersa shkruaj (ndersa fshij  e rishtyp pese here te njejten fjali ) qe e kam te veshtire te shpreh ne menyre te permbledhur   mendimet apo ndjesite qe kjo eksperience te sjell pasi eshte pa diskutim  coroditese(kur eshte e para), frikshmerisht intensive,entusiazmuese  ,e lodhshme ,menderisht  relaksuese  e padiskutim unike(ne fund).

Po mundohem te sjell nder mend  ca fragmente nga Easa ime  ne Manchester e ne Cadiz meqe sgjej menyre tjeter per te dhene pak idene e saj ,pasi  Easen  e beni absolutisht perjetimi  personal  i gjithesecilit prej partecipanteve .....nuk ka nje ndjesi te pergjithshme per  Easa-n :

Me kujtohet moment I pare , hyrja ne ambjentin ku do akomodoheshim ne Downtex (ambjentet e magazinave) I gjithe tavani I te ciles ishte mbuluar me flamujt e te gjithe shteteve te partecipanteve pjesemarres ,nderketo dhe yni  .Kjo se bashku me buzeqeshjen e organizatoreve qe benin regjistrimin ne hyrje ishin mireseardhja   e duhur.

Me kujtohet workshopi qe zgjodha ne Easa Manchester qe konsistonte ne te levizurit ne qytet me bicikleta  duke skicuar ,bere foto  per te prezantuar ne fund dicka shume personale ne lidhje me qytetin e Manchesterit   dhe karaketrit te tij industrial .Duke qene me te lire se workshopet e tjera , kjo na dha mundesi te  leviznim shume ne qytet  ,me kembe e me bicikleta ,te luanim frizbi ,te vizitonim  Muzeun Industrial te Manchesterit qe per  2 jave  mu be shume familiar meqe shkonim dhe skiconim atje se bashku me  2 vajza njera nga maqedonia  e tjetra italiane,  ne shoqerine e nje kafeje te mire me biskota cokollate (me te mirat qe mbaj mend tkem ngrene  mbase dhe nga shoqeria) .Pata mundesine te njihem me njerez me shije e shume te talentuar nder keta 3 tutoret serb te  workshopit ku mora pjese.

Me kujtohet me sa entuziasem  e pritem  lajmin qe do asistonim ne intervisten e nje prej grafic designerave me te njohur nga  Manchesteri (Peter Seville ,emri i te cilit lidhej me grupe si New order ,Joy Division)  e sa shpejt u gjendem nje pjese e mire,  duke fjetur ne salle  , nga lodhja e workshopeve qe zgjasnin gjith diten .

Kujtoj  naten  e fundit  ne Manchester  ,ku se bashku me nje vjaze  nga Kosova endeshim  rrugeve te qytetit (meqe kishim lene  partyn e fundit ) e perfunduam duke i shpjeguar nje shitesi  Kurt  preardhjen e shqipetareve.Kur mendoj per Manchesterin  me vjenne mendje qe nga  imazhi  I tullave te kuqe  , ecjeve te gjata ,shiut te imet,humbja  e rruges (e perseritur),bicikleta,fire- exit,bllok skicimi,rakia e cuditshme me ngjyre serbe,ushqimi i perditshem pikant indian i darkave,fish and chips,Primemark,cookies me cokollat,tokensat e mbremjes ,”Love will tear us apart”dhe The Smiths darkave ,”good morning guys”.

Easa Manchester ishteme e papritur  dhe si e para me vecanta ndersa per  Spanjen   isha me e pregatitur  gje qe  e bente me te bukur pritjen per te.

Kushtet ne Easa Spanje nese smbaj mend keq ishin ca me te mira ,neqoftese heq ketu  rastet kur humbisje orarin e dusheve te ngrohta mbasdite  e te duhej te laheshe me uje te ftohte ne dushet e perbashketa (dhe jo te gjithe ishin aq te kompleksuar per mire sa te laheshin me rroba banjoje).

Meqe mu kujtuan dushet ,tek ato te ngrohtat perballe shkolles ku akomodoheshim ,te krijohej nje ndjesi shume e lezetshme ndersa prisje ne rradhe per tu lare ,degjoje  ne sfond  vetem kenge spanjolle dhe ato internacionalet me te degjuarat, po ne sversion spanjisht ,.. ngjanin  shume qesharake,ndaj nuk habiteshe kur degjoje shpesh te qeshura  nga kabinat e dushit ngjitur.

Per te ngrene shpesh duhej te prisnim ne rradhe te gjata  dhe ishte e cuditshme se si ky moment  ndermjet nje kercitje luge /pirunj pjate nga padurimi per te ngrene,   kthehej ne nje mundesi shume e mire per te folur e per tu njohur me te tjere.Keshtu me rastisi te njoh  nje student nga Armenia qe per habine time me te madhe dinte jashtezakonisht shume gjera ne lidhje me Shqiperine  .

Kujtoj dreken me “montaditos” (sanduice te vegjel) me grupin shum tedashur te  Maltes,nje prej te cilave e kisha shoqe workshopi.Workshopi ku mora pjese, na bente te ecnim gjithe dites nga njera piaze e Cadizit ne tjeteren  duke kompozuar struktura te caktuara te perkohshme me kutite e zarzavateve (forme riciklimi  e provuar me pare nga ca artiste  polake) me idene e permiresimit te aktiviteteve te piazave te Cadizit  dhe kto struktura pasi i mendonim e i ndertonim ,i testonim duke vrojtuar nga larg, si intereagonin njerezit me to  ,ulur ne ato kafet  e lezetshme te shesheve.Ishte pak  e lodhshme pasi ecnim gjithe diten  , me pas i cmontonim e i rikthenim  per ti dhene forma te tjera te nesermen.Ishim pak si nomadet e Easas.

Ishte interesante te shikoje sesi finlandezet e workshopit tim qendronin gjithe diten ne diell dhe zgjidhnin qellimisht piazat me te rrahura nga dielli ,thua se donin te rekuperonin te gjith diellin qe u kish munguar nder vite ne Finlande . Njoha miq te ri nga Malta,Anglia,Cekia,Sllovenia permes workshopit tim .Rikonfirmova  dhe njehere  sa te prirur per te socializuar e sa te dashur jane njerezit kur marrin vesh se je nga nje vend fqinj ,kjo ne nje nga mbremjet qe midis nesh i vume emrin “mbledhja ballkanike”.

Me kujtohet nata e fundit e prezantimit te puneve te gjithe workshopeve ,te qeshurat,padurimi i i gjithesecilit per te pare prezantimin e workshopit ku kish marre pjese ,party ne darke dhe qendrimi zgjuar  te gjithe naten ne recepsion (meqe e kishim si nje nga detyrat qe i caktohej cdo  shteti).Patem mundesi te ndaheshim me te gjithe partecipantet nje nga nje ,qe kishin qene pjese e Easas.Me vjen ne mend  qejfi i te sherbyerit t e mengjesit ,e gjithe Sangria qe  kemi pire,plazhi mbi shkembin j ne mes te detit, me sandwic te improvizuar me fruta te thata e paaaadiskutim Amigos-at .

Po e le me kaq dhe po e konsideroj si nje lloj Easa-tamenti,meqe sdo jem kte vit por me siguri ne nje nga vitet e tjera ne vazhdim serisht.Ndihesh mire kur je pjese e nje komuniteti shum te madh dhe jam e lumtur qe kam qene dy here pjese e tij .

Jora :-)

3/3

Kjo ishte hera ime e pare ne EASA dhe mund te them se qendrimi aty me ka pasuaruar ne dy nivele:

 Se pari ne nivelin profesional. Pata mundesine te merja pjese ne nje Wokshop( Pimp My Space) ku trajnoheshe ne  konceptimin dhe riorganizimin e hapesirave te paperdorura, te lena pas dore etc, psh ne mundem te "pimponim" dushet( te cialt ishin te hapura) ne oborin e brendshem te godines, kjo pershiu projektimin dhe ngritjen e disa kabinave prej stofi (te cilat qendronin ne ajer nga litare te kryqezuar, te kapur ne strukturen e nderteses ne cati. Rimendimi per qarkullimin dhe funksionin e oborit....krijimin e disa animimeve video te cialt projektoheshin nga catia te pelhura qe rethonte dushet ( ketu perfshinin skena dushesh nga filma te ndryshem thriller) nderkohe qe njerezit laheshin. E tera kjo ishte teper zbavitese dhe e lodhsme ne te njejten kohe....duke marre parasysh qe tutoret( supervizoret, ata qe zhvillonin workshopin) ishin tre serbe shume te sjellshem, te shkujdesur dhe pak pertace. 

    

Se dyti ne nivelin personal, mu dha mundesia te takoja studente te tjere arkitekture ( qe nuk ishin te obsesuar me Zaha Hadid) ishte teper mbreselenese. Vegjetariante te tjere. Nje zhveshje nga koplekse te cdo lloji - me bollek!...nje eksperience teper komplekse.

Debora Xhaferaj 

fotot jane marre nga faqja ne facebook e EASA Spain 2011

kleidi

Kete shkrimin kam kohe qe e vonoj, sepse sa here mendoj cfare do shkruaj, me duket sikur do tregoj perralla me mbret dhe nuk me pelqen te ndjehem i plakur per te folur per EASA ne distanca kohore. Heren e fundit qe e kam bere kete ishte ne EASA DAY ne dhjetor.
Kam marre pjese 4 here dhe ende e ndjej veten te perfshire. Pa u sterholluar ne te njejtat detaje qe te tjeret i kane pershkruar me mjaft realizem, dua te percaktoj disa gjera te permbledhura qe i kam menduar gjate ketyre viteve.

1- EASA nuk mund te pershkruhet. Mund te besh 5 pershkrime paralele, nga 5 aspekte, dhe perseri le gjera jashte. Ende kam histori te patreguara nga EASA Ireland, EASA ime e pare ne 2008 dhe ende me vijne kujtime te reja.

2- EASA nuk te ben detyrimisht arkitekt me te mire, nuk eshte nje program akademik dhe nuk do te te ofroje teknologji te madhe, por nese nuk do te kishte qene per EASA nuk do dija kurre te konceptoja nje arkitekture me njerezore dhe me te vogel sesa shkalla megalomane qe mesohet ne shkolla. Ne te vertete formimi im mbi arkitekturen me materiale te ricikluara dhe kosto te ulet, vjen i gjithi nga aty.

Une kam qene National Contact i Shqiperise nga 2008 deri ne 2011 dhe te them te drejten, perpara cdo EASA nuk kam qene asnjehere kurioz te di detaje, i kam pritur si filma qe ti nuk do te t'i tregojne. Gjithmone kam qene i surprizuar nga vendet e cuditshme ku do te flinim, cilet njerez do ishin te rinj, cilet miq kishin ardhur serisht nga viti paraardhes, me ke do isha bere shok ne fund, kush do ishte me i cmendur...te gjitha keto i kam perjetuar si surpriza te njepasnjeshme....dhe jam ok me keto ndjesi.

Po e mbyll me kaq, pasi nese filloj te tregoj histori dhe eksperienca nuk mbaroj kurre. Mbase mund te shkruaj edhe njehere tjeter....Sigurisht me shume vonesa!

K

2/3

Eksperienca e Stavrit EASA 2011

Easa-n e kisha degjuar nga miqte e mi por nuk i kasha kushtuar dhe aq rendesi deri ne
momentin kur me thane qe te aplikoja. Entuziazmi per te shkuar nuk diskutohet që ishte
shumë i madh pasi kisha rreth 4 vjet qe nuk merrja pjese ne aktivitete te kesaj natyre.
E kisha nje ide se si funksiononte por nuk isha shume i qarte. Gjithsesi per te mos e
pershkruar pjesen e dokumentacionit po hyj drejt e ne teme.
-Javen e pare kuptohet qe isha si i perhumbur. Ne EASA kishte disa detyrime dhe nje
nga to ishte qe sejcili shtet duhej te pastronte N.H.S (WC,Tualet, Banjo). Megjithate ne
Shqiptaret shpetuam meqenese emri i shtetit fillonte me “A” dhe na takonte qe keto pune
ti benim dite e pare te mberritjes . Ne diten e dyte ne mos gaboj u be nje guide neper
qytet. Te them te drejten shume pak gjera mbaj mend. Nga darka u caktuan Workshopet
dhe per fatin tim te mire u perzgjodha ne nje workshop qe quhej “La Cometa”
http://www.facebook.com/pages/La-Cometa/203454326377044

-Qe prej dites se trete e ne vazhdim u morrem me zhvillimin e idese dhe realizimin e saj.
Woprkshopi konsistonte ne njohjen e materialeve kinematike dhe shfrytezimin e tyre ne
dobine tone, packa se ne i perdorem me shume per tu argetuar por edhe per te dhene nje
mesazh.
Si perfundim nga Workshopi mesova se si te bej balona dhe disa koncepte mbi eren,
gjithashtu ndertuam nje paisje qe shpresonim qe te funksiononte nepermjet eres por qe
ne fund perfunduam duke e rrotulluar me dore dhe tutori qe filmonte mundohej te mos
me kapte mua ne video. Paisja qe ndertuam ekziston akoma dhe nje vajze e ka marre ne
banesen e saj nga Cadizi ne Valencia dhe po mundohet qe ta permiresoje ne menyre qe
mund te funksionoje nepermjet eres.
Mund te them se neqoftese do me jepej mundesia te zgjidhja prape do kisha zgjedhur po
te njejtin Workshop.

-Me rastisi qe te njihesha me nxenes nga shtete te ndryshme me te cilet kam i kam
rruajtur kontaktet. Nga ora 1 deri ne 4-ter ishim te lire dhe gjate kesaj kohe shkonim ne
plazh ne grupe te vogla me nga 4-5 veta. Javen e pare diku nga mbasditja fillonte leksioni
i arkitekteve te njohur te zones nga te cilat leksioni qe mbaj mend me mire ishte leksioni
mbi urbanizimin barbar te Athines. Darkave kuptohet qe ishte nje ceshtje me vehte.
Alkoli ne ato ore te vona bente punen e vet. Nga nata e National Evening mbaj mend
vetem nje pjese ndersa pjesen tjeter e mbaj mend me fragmente. Te them te drejten me
shume u deha nga rakija jone sesa nga pijet alkolike te shteteve te tjera. Me dukeshin
shume te buta. Nuk e di por andej nga fundi perfundova duke pire me disa spanjolle qe e
kishin vizituar Ballkanit dhe e dinin se cfare ishte rakia.
U organizuan edhe disa party “Night Out” ne te cilat kuptohet qe alkoli ishte asortimenti
kryesor dhe kjo bente te mundur qe sjellja e pjesmaresve te ishte nga me te larmishmet.
Faktikisht me kane ndodhur shume episode qe edhe tregohen edhe nuk tregohen por qe
ne fund te fundit gjithmone qe i kujtoj me vjen per te qeshur dhe e kuptoj se sa shume
jam kenaqur. Nuk mundet qe te le pa kujtuar banketin qe u zhvillua 2 dite perpara se te
largoheshim ku une bashke me dy nga tutoret Tobias dhe Alkistis shkonim tavoline me
tavoline dhe konsumonim gjithe karkalecat pasi ishin shume te shijshem.

Ndersa fundi eshte gjithnje me I hidhuri pasi eshte momenti kur duhet qe te largohesh.
Diten e fundit u organizua nje party perfundimtare ku kete rradhe shumica ishin me te
permbajtur pasi te nesermen duhet te largoheshin. Mbaj mend qe kur jam ngritur ne oren
6 te mengjesit gjej nje nga tutoret zgjuar, ai nuk kishte fjetur por gjate gjithe nates kishte
festuar.
-E gjithe kjo experience me sherbeu per te njohur studente te arkitektures nga vende te
Europes dhe te Amerikes Latine, per te njohur me mire kulturen spanjolle, arkitekturen,
traditat dhe per te djegur pak kalori.

photos copyright: LA COMETA http://www.facebook.com/pages/La-Cometa/203454326377044